Τρίτη 29 Απριλίου 2014
Πέμπτη 17 Απριλίου 2014
Τετάρτη 2 Απριλίου 2014
Η παπαρούνα σύμβολο των θυμάτων του Α΄ παγκοσμίου πολέμου
Στις πεδιάδες της Φλάνδρας (In Flanders Fields)
ελεύθερη απόδοση
|
| Στις πεδιάδες τις Φλάνδρας, παπαρούνες ανθίζουν Ανάμεσα στους σταυρούς σειρά με σειρά, Την δικά μας θέση έτσι θυμίζουν. Κορυδαλλοί θαρραλέα πετώντας, αψηφούν των όπλων την κλαγγή σπάνια κελαηδίσματα τραγουδώντας. Είμαστε οι νεκροί. Πριν λίγες μέρες, ζήσαμε, νιώσαμε την αυγή και είδαμε την ομορφιά της δύσης. Αγαπήσαμε και αγαπηθήκαμε, και τώρα κειτόμαστε στις πεδιάδες τις Φλάνδρας. Κράτα αυτό που έμεινε από την μάχη μας με τον εχθρό. Σε σένα τ' αδύναμά μας χέρια παραδίδουν τον πυρσό. Κάνε τον δικό σου, κράτα τον ψηλά. Και αν η πίστη σου καμφθεί για μας που 'χουμε πεθάνει δεν θα κοιμηθούμε ποτέ, όσο φυτρώνουν παπαρούνες στις πεδιάδες της Φλάνδρας.  Το ποίημα γράφτηκε από τον McCrae σαν φόρος τιμής στους νεκρούς της μάχης του Ypres την άνοιξη του 1915 στην οποία πολέμησε σαν ταγματάρχης του καναδικού στρατού και είναι εμπνευσμένο από τις παπαρούνες που άνθισαν στο πεδίο τις μάχης λίγες μέρες μετά την μεγάλη καταστροφή.
Οι σπόροι της παπαρούνας μπορούν να κοιμούνται για χρόνια στο έδαφος και βλαστάνουν ευκολότερα όταν το έδαφος "καλλιεργηθεί", δηλαδή όταν ανακατευθεί. Στη μάχη του Ypres λόγω του πλήθους των στρατιωτών, αλλά και λόγω των βλημάτων και των οβίδων, το έδαφος αναταράχθηκε και έτσι όταν ο McCrae επισκέφτηκε λίγο καιρό αργότερα το πεδίο της μάχης είδε με μεγάλη έκπληξη πλήθος παπαρούνες να έχουν φυτρώσει εκεί που είχαν χάσει τη ζωή τους χιλιάδες στρατιώτες - θύματα της παράνοιας που γεννά ένας πόλεμος. Η παπαρούνα έγινε από τότε σύμβολο της θυσίας και επιμνημόσυνο ανάθεμα στους τάφους των νεκρών στρατιωτών.
|
Το τίμημα του Α' Παγκοσμίου πολέμου
Αγγλία: 740.000 »
lταλία: 460.000 »
Η.ΠΑ: 125.000 »
Βέλγιο: 44.000 »
Ρωσία: 5.000.000 »
Γερμανία: 2.000.000 »
Αυστροουγγαρία: 1.200.000 »
Πολεμικά χρέη: 750 δισεκατομμύρια γαλλικά φράγκα.
Δημόσια χρέη Αγγλίας - Γαλλίας το 1919:
Γαλλία: 219 δισεκατομμύρια γαλ. φράγκα
Αγγλία: 1 δισ.875 εκ. λίβρες στερλίνες
Αγγλία: 1 δισ.
Μια σπαρακτική κραυγή της γενιάς του πολέμου
Είμαι νέος, μόλις έκλεισα τα 20∙ από τη ζωή δεν ξέρω παρά μόνο την απελπισία, το θάνατο, το φόβο και μια αλυσίδα από ανόητες επιπολαιότητες, πάνω από μια άβυσσο πόνων και θλίψεων. Βλέπω τους λαούς να ορμούν σε άλλους λαούς, να σκοτώνουν και να σκοτώνονται, χωρίς ούτε κι εκείνοι να ξέρουν το γιατί. υπακούοντας σ' αυτούς που τους στέλνουν, χωρίς συναίσθηση του κινδύνου ή της ευθύνης τους. Βλέπω πως οι δυναμικότεροι εγκέφαλοι του κόσμου εφευρίσκουν όπλα για να γίνονται όλα αυτά μ' έναν τρόπο ακόμα πιο ραφιναρισμένο και να διαρκούν όσο γίνεται περισσότερο. Κι όλοι οι συνομήλικοί μου εδώ, στην αντικρινή παράταξη, σ' ολόκληρο τον κόσμο το βλέπουν όπως εγώ. Αυτή είναι η ζωή της γενιάς μου και η δική μας. Τι θα κάνουν άραγε οι πατεράδες μας αν μια μέρα σηκωθούμε και παρουσιαστούμε μπροστά τους για να τους ζητήσουμε λογαριασμό; Τι περιμένουν από μας όταν μια μέρα τελειώσει ο πόλεμος; Χρόνια ολόκληρα σκοτώναμε μόνο. Αυτό ήταν το πρώτο μας επάγγελμα στη ζωή. Για μας η επιστήμη της ζωής περιορίζεται στο θάνατο. Τι θα συμβεί ύστερα; Και τι θ' απογίνουμε εμείς;
Έριχ Μαρία Ρεμάρκ, Ουδέν νεώτερον από το δυτικό μέτωπο. Μετάφραση: Στέλλα Βουρδουμπά.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)